Major Diegtiariow

„Jestem Major Diegtiariow z SBU, mam zbadać przyczyny klęski operacji "Tor Wodny". Stalkerzy pomogli mi się dostać do Prypeci.”
— Major Diegtiariow

Major Aleksander Diegtiariow (ros. Майор Дегтярёв, uk. Майор Дегтярёв) to agent SBU i główny bohater S.T.A.L.K.E.R.: Zew Prypeci.

Przeszłość

Major Aleksander Aleksandrowicz Diegtiariow urodził się w Prypeci w czerwcu 1978 roku. W wieku siedmiu lat został zmuszony do ewakuacji i opuszczenia swojego rodzinnego miasta z powodu wypadku w Czarnobylu. Po drugiej emisji ponownie wrócił do Zony i zdobył spore doświadczenie w byciu Stalkerem, które później pomogło mu zostać tajnym agentem SBU.

Po niepowodzeniu operacji "Tor Wodny", której celem była ponowna próba zajęcia Elektrowni Jądrowej w Czarnobylu pod kontrole wojska zaraz po niepowodzeniu operacji "Monoilt", Diegtiariow został wysłany do Zony w celu ustalenia przyczyn niepowodzenia operacji. Major został wysłany do Zony, wyposażony w przebranie Stalkera, aby nikt się nie zorientował, że jest oficerem wywiadu SBU. Niestety komunikacja z bazą została utracona, w wyniku czego Major musi działać na własną rękę. Majora wyposażono w standardowe uzbrojenie wybierane przez Stalkerów oraz podstawowe racje żywnościowe jakich używa się w Zonie.

Podczas pobytu w Zonie Major ma wyraźnie przydzielone zadanie: odnaleźć i zbadać rozbite helikoptery oraz odnaleźć zaginionych członków załogi. Reszta działań natomiast była w rękach Majora, który dzięki swoim umiejętnościom, doświadczeniu oraz improwizacji zdołał bezbłędnie, choć nie bez problemowo, wypełnić swoje zadanie, jednocześnie mocno zmieniając bieg wydarzeń w Zonie.

Charakterystyka

Centrum Zony

Diegtiariow dociera do centrum Zony. W jego PDA wcześniej wpisano informacje o miejscach katastrofy śmigłowców. Na Zatonie spadły trzy śmigłowce (Ogończa 2, Ogończa 3, Ogończa 5). Pozostałe dwa śmigłowce (Ogończa 1 i Ogończa 4) rozbiły się w pobliżu fabryki "Jupiter". Diegtiariow musi zbadać wszystkie rozbite helikoptery.

Rozbite helikoptery i punkty ewakuacyjne

Diegtiariow dociera do "Ogończy 2", która rozbiła się w anomalii "Żelazny Las". Piloci zginęli w powietrzu, co spowodowało upadek helikoptera bez kontroli nad nim. Lądowanie było trudne w wyniku czego śmigłowiec strącił kilka wież energetycznych. Trzech ocalałych pasażerów zostało zabitych przez mieszkającego w pobliżu Poltergeista. Po zbadaniu śmigłowca Diegtiariow odkrywa mapy terenów między Zatonem a Jupiterem, które pozwala skopiować lokalnemu przewodnikowi – Pilotowi.

Ponadto Diegtiariow bada "Ogończę 5", która rozbiła się na bagnach między Stacją Antenową "Krug" a Tartakiem. Po zbadaniu helikoptera Diegtiariow dowiaduje się, że cała elektronika przepaliła się, a izolacja kabli całkowicie się stopiła.

Następnie Major dostaje się do śmigłowca Ogończa 3 - wylądował na Południowym płaskowyżu. Nie można było dostać się do tego miejsca bezpośrednią drogą. Jednak Stalker o imieniu Noe wskazał Diegtiariow'owi drogę przez teleport znajdujący się na Spalonym gospodarstwie. Ogończa 3 zdołała wykonać bezpieczne lądowanie na Południowym płaskowyżu, dzięki czemu wszyscy pasażerowie przeżyli lądowanie. Na nieszczęście dla nich w pobliżu znajdowało się gniazdo Snorków, które zaatakowały ocalałych. Trzech z nich zginęło. Po zbadaniu śmigłowca Diegtiariow dowiaduje się, że oba silniki Ogończy 3 uległy awarii, znajduje również współrzędne wojskowych punktów ewakuacyjnych: punkt B2 - statek do przewozu ładunków Skadowsk; B28 w Prypeci, w pobliżu kina "Prometeusz"; punkt B205 - Kompleks przeciwlotniczy "Wołkow", w okolicach Jupitera. Diegtiariow musi sprawdzić te punkty, aby znaleźć ocalałych uczestników operacji "Tor Wodny".

Punkt B2 - Przybywając do obozu Stalkerów, od miejscowego barmana Brodacza Diegtiariow dowiaduje się, że Wojskowi nie pojawią się w okolicy, ponieważ Stalkerzy najprawdopodobniej zabiją ich na miejscu.

Punkt B205 - Przybywając do Kompleksu przeciwlotniczego "Wołkow", Diegtiariow nie znalazł ocalałych uczestników operacji, ale znalazł notatkę od Porucznika Sokołowa, drugiego pilota Ogończy 4. Notatkę można przekazać samemu Sokołow'owi, który opuścił punkt i udał się do Bunkra Naukowców.

Major zbadał śmigłowiec Ogończa 4, który rozbił się w fabryce "Jupiter", przebijając się przez dach fabryki. Ze wszystkich helikopterów jest najbardziej uszkodzony. Część ogonowa jest wygięta, jedna łopata przetrwała na śmigle ogonowym, na śmigle głównym jedna łopata została odłamana i spadła na kokpit. Jednak drugi pilot przeżył i wydostał się z fabryki. W tym śmigłowcu, podobnie jak w Ogończy 5, spaliła się cała elektronika, ale system ochrony przed emisją przetrwał. Major był zdziwiony: co zniszczyło elektronikę?

Diegtiariow dostaje się do śmigłowca Ogończa 1. Główny śmigłowiec grupy rozbił się w pobliżu Jupitera, na lądowisku dla helikopterów. Piloci zdołali stosunkowo delikatnie wylądować helikopterem, ale obaj zginęli w tym procesie. Wojskowi nie wiedzieli jednak, że lądowisko było zaminowane. Jeden z Wojskowych został wysadzony w powietrze, gdy nadepnął na minę. Po zbadaniu helikoptera przez Diegtiariowa lądowisko dla helikopterów zostało zaatakowane przez falę mutantów - Dziki i Mięsacze. Większość mutantów ginie w wyniku eksplozji min, tym samym praktycznie neutralizując pole minowe i zapewniając bezpieczną ucieczkę. W helikopterze Diegtiariow znajduje ocalałą czarną skrzynkę, która może zawierać cenne informacje. Major postanawia zanieść ją najbliższemu technikowi, Azotowi, do odszyfrowania. Po zakończeniu odszyfrowywania Diegtiariow słucha nagrania, w którym dowódca operacji instruuje wszystkich ocalałych, aby udali się do punktu B28 w Prypeci.

Znalezienie drogi do Prypeci

Z zapisu czarnej skrzynki jasno wynika, że ocalali Wojskowi znajdują się w Prypeci w punkcie B28. Diegtiariow prosi Pilota, aby go tam zabrał, ale przewodnik odmawia towarzyszenia Majorowi, ponieważ nie zna bezpiecznej drogi do Prypeci, jednak oferuje inne rozwiązanie. Twierdzi, że jego przyjaciel powiedział mu kiedyś, że w fabryce "Jupiter" są tunele prowadzące do miasta. Major postanowił zbadać administracyjną część fabryki "Jupiter". Diegtiariow dokładnie bada teren fabryki "Jupiter". W trakcie poszukiwań dowiaduje się o istnieniu tunelu Prypeć-1, prowadzącego bezpośrednio do Prypeci, znajduje cenne dokumenty, schemat tunelu oraz informację, że po zamknięciu tunelu wypełniono go trującym gazem. Diegtiariow idzie do Azota, aby oddać mu dokumenty. Po zbadaniu dokumentów, które Diegtiariow znalazł w fabryce, Azot zgadza się spróbować otworzyć śluzę tunelu, jednak radzi zebrać kilku ludzi, aby przejść przez "Prypeć-1" i proponuje rozmowę z Zulusem. Wspomina także, że na podróż potrzebny będzie kombinezon z zamkniętym systemem oddechowym, ponieważ tunel jest wypełniony gazem.

Zulus zgadza się iść z Diegtiariowem i mówi, że na taką wyprawę trzeba będzie znaleźć kilku bardziej niezawodnych ludzi. Po rozmowie Major szuka chętnych i zaprasza Stalkerów do dołączenia do swojej grupy, ale nie wszyscy zgadzają się na tę propozycję. Ze wszystkich zgadzają się wyruszyć:

Wano - wesoły, optymistyczny i naiwny Stalker ze Stacji Janów. Dość łatwo wykrywa anomalie. Aby Wano mógł wyruszyć, konieczne jest spłacenie jego długu wobec Bandyty Waleta, a także wykupienie jego kombinezonu SEVA od Hawajczyka.
Porucznik Sokołow - drugi pilot rozbitego śmigłowca wojskowego. Zapewnia średnie wsparcie ogniowe. Aby udać się do Prypeci, Sokołow musi kupić kombinezon z zamkniętym systemem oddechowym. Naukowcy mogą dać taki kombinezon, ale nie zgodzą się przekazać tak drogiego kombinezonu za darmo, więc konieczne jest wykonanie zadania polegającego na zdobyciu anomalnej rośliny w pobliskiej anomalii kwasowej.
Włóczęga - były członek Monolitu. Uzbrojony w karabin snajperski. Aby wprowadzić Włóczęgę do grupy, trzeba bezpiecznie dołączyć jego oddział do jednej z frakcji. Włóczęga ma już odpowiedni kombinezon, więc nie ma potrzeby pomagać mu w poszukiwaniach.

Sam Diegtiariow może zamówić niezbędny kombinezon na Skadowsku u Żwawego, który sprzedaje ekskluzywne towary, lub gdzieś go znaleźć.

Pokonanie tunelu

Po zebraniu ludzi grupa wraz z Azotem udaje się do fabryki "Jupiter". Pomimo trudności ze sprzętem technikowi udaje się otworzyć windę do tunelu. Cały oddział, z wyjątkiem Azota, schodzi windą na niższy poziom. Po wejściu do tunelu oddział znajduje się w długim, krętym korytarzu. Na rozwidleniu grupa zostaje zaatakowana przez Snorka i kilka Chomików. Po zabiciu mutantów oddział skręca w prawo i dociera do zamkniętych drzwi. Po lewej stronie na ścianie znajdują panel z przyciskiem otwierającym drzwi. Po ich otwarciu gaz natychmiast zaczyna wyciekać spod otwartych drzwi, a Snorki wyskakują zza samochodów. Po ich zabiciu grupa idzie dalej korytarzem.

Po przejściu przez rzędy samochodów Diegtiariow z grupą dociera do korytarza z pojazdami "KAMAZ" i anomalią pośrodku. Wano odnajduje drogę przez anomalię. Po udanym pokonaniu anomalii grupa skręca w prawo i zagłębia się w tunel. Po dojściu do końca Diegtiariow odkrywa, że drzwi są zasypane, ale po lewej są kolejne. Po otwarciu drzwi Stalkerzy schodzą w dół, a następnie idą w prawo do następnych drzwi. Otwierając je, grupa wchodzi do korytarza, gdzie zostają zaatakowani przez dwa Snorki. Wychodząc z korytarza bojownicy zostają poddani kolejnemu atakowi kilku Snorków. Skręcając w prawo i otwierając drzwi, Stalkerzy ponownie angażują się w walkę ze Snorkami. Po rozprawieniu się z nimi oddział znajduje się w ogromnej sali z kopułą.

Podchodząc do drzwi na końcu sali, Diegtiariow odkrywa, że są pozbawione zasilania. Znajduje w pobliżu transformator i idzie na górę. Gdy tylko Major naciśnie przycisk na pilocie, grupa zostaje zaatakowana przez duży oddział Monolitu. Po zabiciu ich grupa wraca do drzwi. Jednak nadal są zablokowane. Oddział postanawia udać się do pokoju kontrolnego, jednak po drodze natyka się na skupisko anomalii. Wano znów toruje drogę. W pomieszczeniu kontrolnym Diegtiariow wchodzi na drugie piętro, ale jego grupa zostaje zaatakowana przez oddział snajperów Monolitu. Snajperzy są skutecznie eliminowani przez Włóczęgę, który również jest uzbrojony w karabin snajperski. Po wyeliminowaniu wszystkich wrogów Diegtiariow naciska dźwignię. Drzwi się otwierają i grupa rusza dalej.

Za drzwiami jest korytarz pełen "Chmury Gazu". Po przejściu przez nią do końca Diegtiariow odkrywa drzwi po lewej stronie. W kolejnym korytarzu grupa napotyka kilka Zombie i po rozprawieniu się z nimi skręca w prawo. W zakrzywionym korytarzu Snorki ponownie atakują oddział. Idąc dalej, Diegtiariow i grupa znajdują się w dużym pomieszczeniu, gdzie na korytarzu przed nimi jest jeszcze kilka Zombie. Po zabiciu ich i dotarciu do końca korytarza Diegtiariow z oddziałem natrafia na schody prowadzące do Prypeci.

Prypeć

Oddział (lub jego resztki) wydostaje się na powierzchnie, gdzie od razu natrafia na patrol wojskowy pod dowództwem Kapitana Tarasowa. Major prosi Wojskowych o zabranie go do Pułkownika Kowalskiego, bo ma informacje dla dowództwa. Dowódca patrolu chce wiedzieć, skąd zna ich dowódcę. Uznając, że nie ma już sensu udawać Stalkera, Diegtiariow pokazuje dowódcy dokumenty oficera SBU i informuje o celu jego wizyty w Zonie. Nie wszystkim z jego oddziału podoba się ta wiadomość: Zulus, który przyszedł z Majorem, mówi, że nie chce mieć nic wspólnego z Wojskiem i SBU, i odchodzi. Reszta Stalkerów decyduje się pójść razem z Wojskowymi.

Patrol zaprowadza Diegtiariowa i jego grupę do bazy w starej pralni, gdzie znajdowali się ocalali żołnierze z grupy Ogończa. Dowódca Wojskowych, Pułkownik Kowalski opisał Diegtiariow'owi smutną sytuację: operacja "Tor Wodny" nie powiodła się, nie było żadnego kontaktu z bazą, a personel codziennie ponosił straty w starciach z mutantami, anomaliami i fanatykami z Monolitu. Ocalały oddział potrzebuje pilnej ewakuacji, ale nie nastąpi to, dopóki nie zostaną ustalone przyczyny rozbicia się śmigłowców. Jedyną hipotezą wysuniętą przez Kowalskiego jest to, że helikoptery zostały zestrzelone z nieznanej broni o ogromnej sile ognia. Pułkownik donosi, że jego zwiadowcy wytropili grupę Monolitu, której dowódca posiada broń pasującą do opisu. Diegtiariow zgadza się wziąć udział w misji, jednak pod warunkiem, że otrzyma wszystkie uzyskane informacje i będzie działał niezależnie. Pułkownik się zgadza.

Zabierając niezbędny sprzęt od poruczników Rogowca i Kiryłowa, Diegtiariow wraz z oddziałem Kapitana Tarasowa wyrusza do szpitala. Podczas misji grupa walczy z tłumem fanatyków i traci snajpera oddziału. Podczas bitwy dowódca Monolitu, Kaznodzieja, używa wcześniej wspomnianej broni. Kiedy Kaznodzieja zostaje postrzelony, spada z dachu wielopiętrowego budynku ze swoją bronią, przez co zostaje poważnie uszkodzona. Kowalski prosi Diegtiariowa o wykorzystanie znajomości ze Stalkerami i znalezienie technika, który mógłby pomóc w naprawie broni. Zaraz po rozmowie wojskowa grupa zwiadowcza nawiązuje kontakt, prosząc o pomoc. Po dziwnej sesji komunikacyjnej sygnał znika. Kowalski instruuje Diegtiariowa, aby znalazł grupę zwiadowczą.

Po przybyciu na miejsce Diegtiariow odkrywa ciała zwiadowców. Na miejscu informuje Kowalskiego, że ktoś zastrzelił grupę, jednak nie było śladów walki, a także informuje o odkryciu przez zmarłych zwiadowców położenia sił Monolitu. Kowalski prosi o zajęcie się ich bazą i wysyła dwóch ludzi, aby pomogli Majorowi. Z pomocą przychodzą Wano i Porucznik Sokołow (jeśli zginęli, będą to Porucznik Skelia i Sierżant Merkulow). Wewnątrz budynku księgarni znajdują tłum Monolitian oraz innych fanatyków pogrążonych w transie i rozmawiających ze stertą śmieci przypominającą antenę. Po otrzymaniu informacji o sytuacji Kowalski mówi, że to wszystko jest dziwne i powołuje się na teorię, że ktoś kontroluje fanatyków Monolitu. W pobliżu Szkoły Diegtiariow może znaleźć Zulusa (jeśli gracz tam pójdzie), który odpiera duże stado Snorków. Kiedy Diegtiariow pomaga mu powstrzymać atak, Zulus dziękuję Majorowi za pomoc oraz przeprasza za swoje chamstwo. Po wszystkim udaje się z Majorem do obozu wojskowego, skąd później wyrusza do bazy Powinności, oddając Majorowi swój karabin maszynowy.

Obiekt nr 62

Diegtiariow na prośbę Pułkownika poszukuje technika, którzy zna nieznaną broń, aby dowiedzieć się, jak ona działa. Gdy broń wpada w ręce Kardana, technika ze Skadowska, nagle traci przytomność. Po przebudzeniu technik mówi Majorowi, że broń, która wpadła mu w ręce, to nic innego jak Karabin Gaussa. Jest ona "Obiektem nr 62", której opracowaniem kierował, i zaleca szukać szczegółowych informacji na temat tego typu broni w warsztacie testującym znajdującym się w bunkrze pod anomalią "Żelazny Las". Następnie Kardan daje Diegtiariow'owi kartę wstępu do podziemnego kompleksu. W bunkrze Major znajduje niezbędną dokumentację, a w trakcie poszukiwań w jego ręce wpada kluczowa karta z laboratorium w Prypeci pod indeksem X-8. Major sugeruje, że laboratorium to może zawierać informacje o tajnych eksperymentach przeprowadzanych na terenie Zony.

Prypeć

Po powrocie Majora do Prypeci Pułkownik Kowalski prosi go o odnalezienie zaginionego wartownika, który przestał odpowiadać na sygnały. Przybywając na miejsce, skąd pochodził sygnał radiowy wartownika, Diegtiariow obserwuje dziwne zachowanie Porucznika Stecenki, który strzela na oślep i w końcu sam się zabija. Następnie pojawia się Kontroler, którego Diegtiariow natychmiast zabija. Pułkownik Kowalski sugeruje, że ta sama historia przydarzyła się grupie zwiadowczej. Mutant, który wziął Wojskowych pod kontrolę umysłową, mógł zmusić żołnierzy do strzelania do siebie nawzajem.

Przewodnik Garri przybywa do Prypeci, kiedy po zakończeniu kontraktu z Naukowcami znalazł do niej drogę. Nieco później Garri mówi, że został złapany przez Najemników, którzy grożąc mu bronią zażądali wskazania drogi do Prypeci i przestrzega Majora, aby był bardziej ostrożny.

Major przekazuje Kowalskiemu zebrane informacje o broni. Diegtiariow mówi, że Karabin Gaussa ma wystarczającą moc, aby zestrzelić helikopter, ale elektronika Ogończy 4 i Ogończy 5 całkowicie się spaliła. Kula, choć przyspieszona, nie jest do tego zdolna. Pułkownik oświadcza, że nie ma już żadnych pomysłów. Diegtiariow pyta Kowalskiego o incydent z Najemnikami, którzy dotarli do Prypeci. Pułkownik zapewnia, że miejsce spotkań Najemników i ludzi klienta jest pod jego obserwacją. Diegtiariow potwierdza informację, iż Najemnicy szukają tajnego laboratorium w Prypeci. Diegtiariow mówi Kowalskiemu, że trzeba obserwować ich miejsce spotkania i, jeśli to możliwe, wyeliminować przedstawiciela klienta. Pułkownik zgadza się jednak dla bezpieczeństwa prosi Diegtiariowa o wyeliminowanie również dowódcy Najemników. Porucznik Kiryłow z rozkazu Pułkownika towarzyszy Majorowi na stanowisku. Pod nadzorem Porucznika Major zabija oba cele (według wyboru gracza).

Laboratorium X-8

Docierając do budynku Centrum Usługowego Jubilejny, Diegtiariow napotyka ogromną liczbę członków Monolitu i Zombie. Po rozprawieniu się z nimi Major odkrywa w pobliżu generatora windy zwłoki jednego z Najemników - Barczuka. Schodząc do Laboratorium X-8, Diegtiariow znajduje dokumenty dotyczące eksperymentów przeprowadzonych na terenie Zony.

Rozwiązywanie problemów

Po wyjściu z Laboratorium X-8 Pułkownik Kowalski prosi Diegtiariowa, aby przyszedł do niego na rozmowę. Kowalski informuje, że są w trudnej sytuacji i po katastrofie śmigłowców akcja pogorszyła się. Brak połączenia z bazą nie poprawia sytuacji. Śmigłowiec ewakuacyjny nie przyleciał ponownie, a przy dużych stratach wśród załogi wkrótce nie będzie kogo ewakuować. Utracono kontrolę nad sytuacją i do normalizacji sytuacji potrzebna jest komunikacja z bazą. Wojskowy radiooperator uważa, że sygnał jest zagłuszany z miejsca znajdującego się gdzieś w pobliżu. Pułkownik mówi, że Wojskowi, którzy poszli zlikwidować zakłócenie, zaginęli. Jednym z zadań Majora jest nawiązanie łączności z bazą, gdyż w tak tragicznej sytuacji sprawa ta staje się najważniejsza. Pułkownik Kowalski prosi też Majora o odnalezienie jego żołnierzy.

Po rozmowie z Porucznikiem Kiryłowem Diegtiariow udaje się do Przedszkola. Znajduje tam zwłoki jednego z żołnierzy, który najwyraźniej wysadził się w powietrze granatem, gdyż nie nosi śladów strzelaniny. Dzięki materiałom wybuchowym zabranym z ciała samobójcy, Major wchodzi do Przedszkola, gdzie wykrywa i eliminuje źródło zakłóceń radiowych - antenę psi Monolitu. Również w Przedszkolu odnajduje zaginionego lekarza wojskowego - Porucznika Rogowca, który ukrył się w lodówce, a następnie został w niej zamknięty. Po powrocie do pralni Pułkownik Kowalski donosi, że skontaktował się z dowódcą bazy, któremu złożył raport z aktualnej sytuacji i przekazał zebrane informacje. Dowództwo zaproponowało ufortyfikowanie swojej pozycji i czekać na rozkazy.

Porucznik Kiryłow donosi Pułkownikowi, że w pobliżu bazy znaleziono źródło sygnału radiowego, transmisja jest zaszyfrowana, ale nie udało się jej rozszyfrować. Radiooperator poinformował też, że jego współrzędne ciągle się zmieniają i zbliżają się do pralni. Major postanawia sprawdzić ten sygnał. Przybywając do miejsca, skąd pochodził sygnał, Major zdaje sobie sprawę, że jego źródło znajduje się pod ziemią. Pułkownik nakazuje Majorowi wrócić do pralni i odpowiednio przygotować się na wypadek ataku. Ale zamiast wroga do pralni przybywa Striełok - legenda wśród Stalkerów. Powiedział, że był w Elektrowni Atomowej w Czarnobylu, może wiele powiedzieć rządowi i jest gotowy do współpracy. Striełok odkrył też przyczynę katastrofy śmigłowców – po każdej emisji położenie anomalii zmienia się zarówno na ziemi, jak i na niebie, w wyniku czego mapy używane przez wojsko były bezużyteczne już po pierwszej emisji. Twierdzi również, że wie jak zniszczyć Zonę, dlatego prosi Wojskowych, aby zabrali go ze sobą. Po otrzymaniu informacji o przyczynach niepowodzenia operacji "Tor Wodny" i dokonaniu korekty dzięki informacjom Striełoka, baza wysyła do Prypeci grupę śmigłowców ewakuacyjnych, a Diegtiariow zostaje wyznaczony jako osoba odpowiedzialna za zakończenie operacji "Tor Wodny".

Ewakuacja

Oddział dociera na miejsce ewakuacji, jednocześnie tocząc walki z Monolitem, Zombie i mutantami. Helikoptery przybywają w ostatniej chwili, dzięki czemu cały ocalały personel wojskowy wraz ze Striełokiem jest bezpiecznie ewakuowany (lub nie, w zależności od tego, kogo gracz może ochronić w trakcie ewakuacji) z Zony.

Koniec misji

Kiedy śledztwo zostaje zakończone sukcesem, Major Diegtiariow awansuje do stopnia pułkownika. Major odrzuca jednak proponowane stanowisko w kwaterze głównej i wyraża chęć ponownego udania się do Zony w roli stałego obserwatora Służby Bezpieczeństwa Ukrainy.

Zakończenia

„W nagrodę za przeprowadzenie śledztwa Diegtiariow otrzymał awans do stopnia pułkownika oraz posadę koordynatora misji. Nie skorzystał z możliwości pracy w kwaterze głównej i złożył osobistą prośbę o przeniesienie do Zony w charakterze stałego obserwatora SBU.”
— Zakończenie

„Dostarczone przez Diegtiariowa informacje o powstawaniu urządzeń psionicznych zaalarmowały dowództwo SBU. Wszystkie dane o laboratoriach klasy X zostały usunięte z wojskowych archiwów i utajnione. Cały personel pracujący w Zonie otrzymał rozkaz o nieujawnianiu informacji o badaniach pod żadnym pozorem.”
— Zakońiczenie

Ciekawostki

W plikach S.T.A.L.K.E.R.: Czyste Niebo znajduje się plik z wyciętym zadaniem, w którym wymieniony jest kod: [stalker_army_0] degterev [... SPAWN ...]. Prawdopodobnie Diegtiariow miał znajdować się w Magazynach Wojskowych, zrezygnowano jednak z tego na wczesnych etapach tworzenia gry.
Diegtiariow posiada największą kwotę wśród protagonistów - 2500 RU.
We wszystkich przerywnikach w Zewie Prypeci zamiast Diegtiariowa używany jest NPC z modelem Majora, jego bronią i kombinezonem. Wynika to z tego, że Diegtiariow chowając broń wygląda głupio, a gdy ją zdobędzie, musi najpierw wycelować. I nie może stać w miejscu, jak wszyscy NPC. Można to zobaczyć, jeśli zwłoki zawierające łup zostaną w jakikolwiek sposób przeciągnięte na miejsce jakiejkolwiek scenki przerywnikowej. Następnie, podczas cut-scenki, Diegtiariow może zacząć przeszukiwać zwłoki używając standardowej frazy Stalkera.
Major jest jedynym protagonistą, który nie rozpoczyna swojej przygody poprzez obudzenie się ze snu (Striełok obudził się u Sidorowicza po wypadku Trupiarki, Szrama obudził się w Bazie Czystego Nieba po przejściu Wielkiej emisji).
Diegtiariow, gdy nie ma na sobie kombinezonu, widziany z perspektywy trzeciej osoby, jest ubrany w Skórzaną kurtkę z szarymi dżinsami, jak wszystkie postacie w kurtce o unikalnym wyglądzie w Zewie Prypeci (zwykli Stalkerzy w Skórzanej kurtce mają niebieskie dżinsy).
We wszystkich przerywnikach animacje Diegtiariowa i jego śmierci są wyświetlane z widoczną głową, nawet w kombinezonach z wbudowanym hełmem.
- Ponadto w tunelu Prypeć-1 główny bohater widziany z dystansu również nie posiada hełmu, co teoretycznie powinno spowodować jego śmierć z powodu trującego gazu.
Wygląd bohatera w cut-scenkach różni się od faktycznego ekwipunku jaki posiada.
Diegtiariow urodził się w czerwcu 1978 roku w Prypeci, a w momencie gry ma 34 lata, co wynika z jego osobistych danych w dokumentach SBU.
Dowód osobisty Diegtiariowa i jego osobiste dokumenty są wypisane w języku rosyjskim, chociaż zgodnie z prawem dokumenty funkcjonariusza SBU muszą być wydrukowane w języku ukraińskim.
Jego grupa jest oznaczona jako "Wolny stalker", ale w rzeczywistości jest członkiem grupy "aktor", która w przeciwieństwie do "Stalkera" ma nakaz neutralności wobec Bandytów i wrogości wobec Najemników.
Przed ewakuacją został mianowany dowódcą operacji "Tor Wodny".
NPC grający Diegtiariowa w przerywnikach filmowych technicznie należy do Naukowców, prawdopodobnie po to, by nie został zaatakowany przez innych NPC, ponieważ Naukowcy są neutralni wobec wszystkich frakcji i mają losowy pseudonim.
W plikach gry można znaleźć teksturę dowodu osobistego Służby Bezpieczeństwa, którą Diegtiariow pokazuje w Prypeci. Imię Majora nie jest tam wskazane, ale można przeczytać nazwisko - Aleksandrowicz.
Wygląd Majora Diegtiariowa zaczerpnięto od Aleksandra Posztaruka, testera Czystego Nieba i projektanta Zewu Prypeci.
W grze zapas Majora opisano jako "Zapas żywności na 2 tygodnie" mimo iż na początku gry bohater dysponuje jedynie niewielkimi racjami żywnościowymi. Być może bohater zjadł część prowiantu w drodze do Zatonu (przed początkiem trzeciej części gry).
Dziwne, że Major, będąc osobą uprzejmą, zwraca się do Naukowców na "ty".
Do tej pory jest jedynym protagonistą, którego imię i nazwisko zostały ujawnione.

Literatura

W niektórych książkach Major nazywany jest "Legendą Zony".
W książkach "Prawo Najemnika" i "Wróg Monolitu" wspomina się, że Major jest przeciwnikiem numer jeden dla frakcji Monolit.
W książce "Wróg Monolitu" Diegtiariow to postać negatywna.
W książce "Lot Kondora" wśród Stalkerów nazywany jest zdrajcą i "beznamiętnym draniem".
W książce "Prawo Najemnika" Diegtiariow pomaga Snajperowi i jego towarzyszom wydostać się z Prypeci z pomocą ochotników ze swojego batalionu. To także pojawienie się jego oddziału uratowało Szramę przed śmiercią. Określany jest jako prawdziwy patriota.