Snork

„Wygląda na to, że stworzenia te kiedyś były ludźmi, jednak ciężko sobie wyobrazić, jakie warunki mogły doprowadzić do zmiany istoty ludzkiej w tak odrażającego potwora. Snorki to szalone istoty żyjące jak zwierzęta i niewiele się różniące od innych mięsożernych stworów zamieszkujących Zonę. Poruszają się na wszystkich kończynach, wykonując długie skoki i nieustannie obwąchują ziemię, szukając zapachu potencjalnej ofiary. Polują ostrożnie i zachowawczo, często robiąc zasadzki. Dzięki niesamowitemu refleksowi i potężnym mięśniom snork może w okamgnieniu zbliżyć się do ofiary i przygwoździć ją do ziemi jednym długim, dokładnym skokiem. Przy ich ciałach znajdowane są czasem resztki mundurów i innego rodzaju ubrań, można więc sądzić, że tylko tyle zostaje z zaginionych wojskowych stalkerów.”
— PDA S.T.A.L.K.E.R.: Cień Czarnobyla.

Snork to mutant występujący w całej serii S.T.A.L.K.E.R.

Charakterystyka

Snorki są stworzeniami humanoidalnymi o szarej karnacji, które przed przemianą w mutanta były ludźmi, prawdopodobnie żołnierzami lub Stalkerami. Źródło mutacji Snorków jest przedmiotem dyskusji, podobnie jak w przypadku Nibyolbrzymów i Poltergeistów, ciężko jest jasno ustalić, w jaki sposób przybrały taką, a nie inną formę. Przypuszczalnie, na skutek bardzo wysokich dawek promieniowania, umysł człowieka, którym wcześniej był Snork, został zniszczony, pozostała jedynie dzika, nieprzewidywalna kreatura bez zdolności mowy oraz konstruktywnego myślenia. Na powierzchni ciała mutanta widoczne są rany, siniaki oraz deformacje, natomiast na plecach widać odsłonięte fragmenty kręgosłupa. Jest to jeden z najpowszechniejszych i najbardziej rozpoznawalnych mutantów w Zonie. Pojawiają się tezy mówiące o tym, że Snorki to dawni żołnierze obecni na terenie wokół Czarnobyla lub ratownicy, którzy walczyli ze skutkami wybuchu reaktora. Poruczają się na czterech kończynach, często pochylają się lub przysiadają, ciągle węszą ziemię w poszukiwaniu ofiary.

„Pojedynczy osobnik nie stanowi dużego niebezpieczeństwa dla doświadczonego łowcy. Czekasz, kiedy skacze na ciebie, a w powietrzu ładujesz w niego cały magazynek. Gorzej, gdy jest ich kilka: tutaj musisz po prostu szybko się poruszać i robić uniki. Snorki o tym wiedzą, dlatego wolą nie atakować pojedynczo.”
— Gonta

Pochodzenie

Pochodzenie Snorków nie jest jasno ustalone. Istnieją teorie, które zakładają, że Snorki to kolejny etap degradacji Zombie^[1]. Anatomiczne podobieństwo ciała Snorka z Zombie wynosi 17-26%, a podobieństwo Zombie i człowieka już jest wyższe, na poziomie 90%, teoria ta jest więc dyskusyjna^[1]. Mutanty te często występują na terenach, na których występuje promieniowanie psioniczne, być może więc kiedy Zombie traci resztki swojej inteligencji i umiejętności, rozwija nowy model zachowania, bardziej zwierzęcy, gdzie pionowa postawa i obsługa broni zostaje zastąpiona poruszaniem się na czterech kończynach i węszeniem w poszukiwaniu ofiar.

Wraz z rozwojem degradacji psychofizycznej, zmienia się struktura kończyn i kości, kręgosłup ulega deformacjom, na skutek mutacji pojawia się większa liczba ścięgien, a mięśnie zyskują większą wydajność, dzięki czemu możliwe są skoki szybkie ataki wręcz. Snorki wydają dźwięki podobne do warczenia, rzadziej można usłyszeć dźwięki, które w minimalny sposób nawiązują do ludzkich słów, nawet są chwile, kiedy Snorki mówią coś w rodzaju przekleństwa^[1].

Umiejętności

Snorki charakteryzują się dużą zwinnością oraz bardzo dobrym refleksem, odbywa się to jednak kosztem kiepskiego węchu, pogorszonego słuchu oraz wąskiego pola widzenia, z uwagi na maskę tlenową, która cały czas znajduje się na ich głowach. Preferują one raczej zaciemnione miejsca, nie stronią jednak od otwartych przestrzeni, można je spotkać praktycznie w każdej lokacji w Zonie. Żywią się one mięsem, polują zarówno na zwierzęta jak i na ludzi oraz inne mutanty.

Zachowania i styl życia

Snorki to z natury stworzenia drapieżne, najczęściej występują w grupach o różnej liczebności. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Snork wychodzi na polowanie w pojedynkę. Swoje legowiska zazwyczaj zakładają pod ziemią, choć w Jantarze umiejscowiły się na wysepce, w pobliżu Bunkra Ekologów. Co ciekawe, było to jedno z największych legowisk.

Mutanty te polują na swoje ofiary, czołgając się nisko przy ziemi są w stanie wywęszyć potencjalne ofiary, po dotarciu do przeciwnika skaczą na niego. Pojedynczy Snork nie wykazuje się zbyt duża agresją i niechętnie ściga swoje ofiary. Grupa Snorków jest bardzo niebezpieczna, próbuje osaczyć przeciwnika, skacząc na niego ze wszystkich stron.

Podgatunki

Snork ludożerca - rzadki rodzaj szczególnie niebezpiecznych stworzeń. Posiadają większą odporność i siłę ataku niż ich zwykli krewni. Można go spotkać w Laboratorium X-16 i w Prypeci.

Snork trupojad - gatunek, który jest jeszcze rzadszy. Można go spotkać w Laboratorium X-18 i w Prypeci.

Występowanie

Cień Czarnobyla

Kilka w opuszczonym budynku fabryki w Dolinie Mroku, przy wejściu do Laboratorium X-18. Czasami mogą wędrować po okolicy.
Dwa w Laboratorium X-18.

Dwa w radioaktywnym hangarze w Dziczy.

Bardzo duże skupisko Snorków znajduje się w Jantarze i w Laboratorium X-16.

Kilka Snorków rezyduje w Prypeci.
W Elektrowni Jądrowej w Czarnobylu (na dachach z teleportami).

Czyste Niebo

Rzadko wędrują po Wysypisku.

Kilka grup znajduje się w Agropromie, podczas pierwszej wizyty w drodze do bazy Powinności. Występują także przy wejściu do Podziemi Agropromu.

Jeden jest w Jantarze. Zaatakuje Grupę Lewusa podczas przedostawania się do fabryki.

Duża grupa Snorków znajduje się w Czerwonym Lesie, wraz ze stadem Nibypsów. Niedaleko Anomalii Przestrzennej znajduje się ich skupisko.

Zew Prypeci

Po drugiej stronie bagien. Szczególnie dużo jest ich na płaskowyżu i w tunelach pod anomalią Pazur.
We wszystkich okolicach Jupitera. Podczas jednej z misji dla Ekologów grupa Snorków zaatakuje Majora Diegtiariowa w anomalii Bitium.
Są głównymi wrogami w przeważającej części tunelu Prypeć-1.
Często znajdują się w Prypeci. Stado Snorków atakuje Zulusa w Szkole.
Sześć Snorków znajduje się w Laboratorium X-8

Stosunek do innych mutantów

W przypadku Snorków wiele stworzeń jest potencjalną zdobyczą. Żyjąc na otwartej przestrzeni, mają wspólnych wrogów - Dziki i Mięsaczę. W starciu z nimi mają tendencję do wygrywania, a następnie do gwałtownego ścigania tych, którzy uciekają z pola bitwy. Ich ofiarami są również Ślepe psy, w stosunku do których są najagresywniejsze. Również Nibypsy są często atakowane przez Snorki, jednakże z uwagi na swoją mobilność i siłę, nie są one pierwszym wyborem.

Snorki mogą spróbować zaatakować Pijawkę, jednak jeśli nie dadzą rady jej pokonać, wycofują się. Dodatkowo, nie zbliżają się one do Nibyolbrzymów, gdyż ten rodzaj mutanta jest zdecydowanie zbyt silny, nawet dla dużej grupy Snorków. Co ciekawe, Snorki praktycznie nie atakują Kontrolerów, a często zajmują podobne podziemne lokacje, dzięki czemu pełnią rolę straży przedniej, gdyż są łatwo podatne na jego umiejętności psioniczne. Kontrolerzy są tolerowani przez Snorki. Głównym wrogiem dla tego rodzaju mutantów jest Chimera, jednakże do konfrontacji praktycznie nie dochodzi, z uwagi na to, że Chimery pojawiają się bardzo sporadycznie i są bardzo wymagającymi przeciwnikami.

Z racji tego, że Snorki żyją najczęściej w lokacjach podziemnych, mogą trafiać na Poltergeisty. Pomiędzy tymi gatunkami panuje jednak neutralność i nie dochodzi do walk. Snorki są również neutralne dla Zombie, Burerów i Chomików.

Mocne strony

Daleki skok (nawet 15-20m)
Duża szybkość ataku
Duża zwinność
Skuteczne ataki wręcz
Niska postura, dzięki której Snorki są trudne do trafienia

Słabe punkty

Średnia żywotność
Snorki są raczej głośne, z uwagi na ich charakterystyczne warczenie, można je usłyszeć nawet z odległości kilkudziesięciu metrów. Z tego powodu są łatwo wykrywalne nawet w nocy.
Duża wrażliwość na ataki podczas skoku

Zaangażowanie Świadomości-Z

Istnienie Snorków spowite jest tajemnicą, podobnie jak wszystko w Zonie, nie jest jasne, skąd one pochodzą. Być może jest to również jeden z nieudanych eksperymentów Naukowców pracujących nad projektem "Świadomość-Z". Naukowcy z Grupy mogli chcieć uzyskać posłusznego strażnika swoich laboratoriów, niewrażliwego na obrażenia, zdolnego do wykonywania niesamowitych skoków i strzelania w locie, unikając w ten sposób ataków wroga. Grupa otrzymała następujący rezultat: nieposłuszny, agresywny, ze zwierzęcym instynktem mutant. W Laboratorium X-16 znajdują się zwłoki Stalkerów, którzy zmarli w bardzo dziwny sposób i zaczęli mutować. Jeśli przyjrzeć im się bliżej, można zobaczyć, że ich skóra jest podejrzanie podobna do skóry Snorków, a niektóre zwłoki są uderzająco podobne do nich. Szczególnie, że w laboratorium występuje około siedmiu Snorków. Ponieważ wszystkie laboratoria w Zonie należały do Grupy, można przypuszczać, że byli zaangażowani w tworzenie Snorków i można to uznać za ich kolejną wersję, gdyż Grupa zrobiła wiele "użytecznych rzeczy" dla Zony.

Strategia walki ze Snorkami

Snorki są bardzo zwinne oraz skoczne, potrafią w bardzo szybkim tempie zbliżyć się do przeciwnika i zaatakować go wręcz. Podstawowym problemem w walce ze Snorkami jest ich szybkość, szczególnie podczas walki karabinami snajperskimi nie posiadającymi automatycznego trybu prowadzenia ognia lub strzelbami manualnymi. Najskuteczniejszą a zarazem najtrudniejszą metodą likwidacji Snorków jest trafianie ich w locie, kiedy wykonują skok w kierunku przeciwników, są wtedy najbardziej podatne na ataki.

Należy ustawić się przodem do nich w prostej linii i poczekać aż oddadzą skok, następnie celować w okolice szyi (wtedy używając broni automatycznej notuje się trafienie w głowę oraz tors). Jako że poruszają się na czterech kończynach ich wysokość jest nieduża, co również utrudnia trafienie, należy przewidywać trasę ruchu Snorków zarówno kiedy biegną jak i kiedy skaczą, można wtedy odpowiednio się ustawić oraz oddać strzał w odpowiednim momencie. Do tego celu najlepiej nadają się strzelby automatyczne jak Eliminator. Dzięki dużej sile ognia oraz sporemu rozrzutowi można skutecznie likwidować Snorki na krótkim dystansie. Inną skuteczną metodą jest eliminowanie Snorków z dalekich odległości przy użyciu karabinów snajperskich, np. SVDm-2. Mutanty te kiedy nie są zagrożone poruszają się wolno z głową wysuniętą do przodu, co ułatwia oddanie precyzyjnego strzału w głowę. W przypadku całej grupy Snorków najlepiej jest posłużyć się grantem odłamkowym np. RGD-5. Granat należy rzucić mniej-więcej w środek grupy i zrobić to odpowiednio wcześnie, tak aby Snorki weszły na niego lub znalazły się jak najbliżej strefy wybuchu. Wtedy zasięg eksplozji obejmie wszystkie mutanty i je zniszczy.

Ciekawostki

Snork zdobył pierwszą nagrodę w konkursie Monster Ball.

W menu głównym Zewu Prypeci można dostrzec maskę podobną do tej, które mają na sobie Snorki.

Maska snorków to prawdopodobnie GP-4u.

To jeden z niewielu mutantów, które wykonują skoki na przeciwników.

W Cieniu Czarnobyla Snorki są bardziej przerażające niż w następnych częściach.

Ubiór Snorka oraz maska gazowa sugerują, że przed mutacją byli to ludzie korzystający ze sprzętu wojskowego, być może żołnierze lub Stalkerzy.
W Zewie Prypeci Snorki nie używają nóg do atakowania.
W Zewie Prypeci Snorki mają krótszy zasięg skoku niż w poprzednich częściach serii.

Na początku miały starą, bezużyteczną broń.

Snorki starają się atakować przeciwników z kilku stron na raz.

W Cieniu Czarnobyla można zobaczyć kilka głów Snorków nabite na palu przy Barierze.

W języku angielskim występuje słowo "Snorkel", które po przetłumaczeniu na polski oznacza "rurkę do nurkowania".

Literatura

Snork otrzymał swój przydomek od niemieckiego dziennikarza kanału RTL, Urlicha Kose'a, który relacjonował sytuację na Ukrainie po wypadku. W swoich wywiadach nazywał potwory "Schnorchel", co oznacza "fajkę". Wojskowi jednak szybko przerobili je na Snork.

Książka Dimitrija Sillova "Prawo Snajpera" przedstawia wersję, w której Snorki są Stalkerami, którzy powstają z grobów i nakładają na twarze maskę przeciwgazową, aby ukryć zniszczoną twarz.

W książce Vladimira Leshchenko "Lot Kondora" Snorki zostały opisane jako mutanty o sadystycznych skłonnościach, kochające mordować ludzi do miazgi, a następnie ich torturować.

W książce "Czyste Niebo" w opowiadaniu o Andrei'u Abin wspomina się mutanta o nazwie "Snork", który zaatakował grupę czterech Stalkerów.

Są wspominane w wielu utworach literackich.

W epilogu książki "Prawo Naznaczonego" jest napisane, że Snork jest Stalkerem, który został dotknięty jakimś gazem i chociaż miał czas na założenie maski, wciąż mutował.

W książce "Horyzont Zdarzeń" Siergieja Nedoruba zostało stwierdzone, że Snorki to Stalkerzy, którzy wpadli w anomalie podczas emisji.

W książce Andrieja Levitsky'ego "Saga śmierci" został opisany podgatunek Snorka znany jako "Miastowy Snork". Różni się od innych gatunków ciemnymi plamami na ciele i bardziej agresywnymi nawykami.

Książka "Zimna krew" wspomina, że Snorki noszą maskę przeciwgazową, aby nikt nie mógł zobaczyć ich brzydkiej i oszpeconej twarzy, w przypadku zdjęcia tej maski, Snork zacznie się wycofywać i zasłaniać twarz rękami.